جهانگیر بهروز درگذشت

۰۶ دی ۱۳۹۳ | ۲۰:۳۷ کد : ۴۸۷۹ از دیگر رسانه‌ها
جهانگیر بهروز روزنامه‌نگار قدیمی در ۸۸ سالگی، بعد از یک دوران بیماری، در اثر حادثه‌ای در لندن درگذشت. او متولد سال ۱۳۰۵ در همدان بود، از دوران دبیرستان و بعد از اشغال ایران توسط متفقین در سال ۱۳۲۰ ابتدا به گروه‌های هوادار آلمان (در حقیقت به مخالفان متفقین) پیوست، راهی که بسیاری از جوانان آن دوران که از چهره‌های صاحب نام ادب و سیاست شدند پیمودند و بعد از تاسیس حزب توده هم بدان حزب گرویدند.

 

به گزارش بی‌بی‌سی، بهروز از دوران دبیرستان به روزنامه نگاری متمایل شده و در کار خبرنگاری جرات و شهامتی از خود نشان داده بود. علاقه‌اش به این حرفه را تا پایان عمر‌‌ رها نکرد، گرچه در سال ۱۳۵۰ وقتی آخر بار مورد عتاب پادشاه سابق قرار گرفت، دیگر در مطبوعات به طور جدی و رسمی کاری نپذیرفت و در موسسه‌ای مطبوعاتی، که از سال‌ها قبل تاسیس کرده بود، به فعالیت ادامه داد.

 

بی‌پروایی‌های وی در سال‌های نخست روزنامه‌نگاری‌اش چنان بود که قبل از سی سالگی سه بار توسط ضد اطلاعات و فرمانداری نظامی دستگیر شد. بعد از تاسیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) پرونده‌اش نشان می‌دهد که شانزده بار بازداشت شد.

 

گزارش‌های اولیه وی در روزنامه ایران به چاپ رسیده و بعد از آن در روزنامه ایران ما به مدیریت جهانگیر تفضلی نیز گزارش‌ها و مقالاتی نوشت و روزگاری هم قیام ایران را بنیان نهاد که نجف دریابندری، شاهرخ مسکوب، سیاوش کسرایی و محمدجعفر محجوب در آن قلم زدند.

 

بهروز در خاطرات روزنامه‌نگاری خود از اولین کار مهم خبرنگاری‌اش شرح می‌دهد و چگونگی به دست آوردن سند محرمانه قرارداد نظامی ایران و آمریکا را که در سال ۱۳۲۶ و در دولت حکیم‌الملک تهیه شده بود و افشای آن علت اصلی سقوط این دولت شد، باز می‌گوید. گرچه این جسارت و شیرین‌کاری یک خبرنگار جوان ۲۲ ساله، نزد دستگاه‌های اطلاعاتی ارتش و شهربانی و حتی برخی همکاران وی نشانه داشتن ارتباط با خارجیان تلقی شد.

 

وی در سال ۱۳۴۸ با تاسیس موسسه آیندگان به عضویت هیات مدیره این موسسه درآمد که داریوش همایون مدیرعامل آن بود، و از اولین شماره روزنامه آیندگان غلامحسین صالحیار سردبیریش را به عهده گرفت. یک سال بعد، با خروج صالحیار، هیات مدیره موسسه آیندگان جهانگیر بهروز را به سردبیری گماشت اما همزمان با هزارمین شماره آیندگان که وی در سرمقاله آن نوشت «این روزنامه‌ای بود که می‌توانستیم نه آنکه می‌خواستیم»، پادشاه به شدت خشمگین شد و بنا به دستور ساواک بهروز از سمت خود معاف شد و سردبیری را به معاون خود سپرد.

 

از آن زمان جهانگیر بهروز وقت خود را صرف موسسه اکو اف ایران کرد که چند نشریه انگلیسی زبان داشت و از جمله معدود منابع خبری جهان در مورد ایران بود.

 

بهروز از یک سال پیش انتشار خاطراتی را در روزنامه اطلاعات آغاز کرد که تا ماه پیش ادامه داشت. این خاطرات موافقان و مخالفان بسیار یافت.

 

وی سرانجام در ۸۸ سالگی در اثر حادثه‌ای در لندن به کما رفت و جان باخت، هر دو فرزند وی در کار نشر و فرهنگ هستند. مازیار بهروز استاد دانشگاه سان فرانسیسکو و دانش‌آموخته تاریخ و صاحب چند تالیف ارزشمند است.

کلید واژه ها: جهانگیر بهروز


نظر شما :