هشدار حمید روحانی به وزیر ارشاد: به کتاب‌های خاطرات میراث‌خواران انقلاب حساس باشید

۲۷ مهر ۱۳۹۰ | ۲۰:۵۷ کد : ۱۴۲۶ از دیگر رسانه‌ها
رئیس بنیاد تاریخ پژوهشی ایران معاصر گفت: آنچه که وزیر ارشاد باید به آن توجه کند، کتاب‌های خاطراتی است که بعد از پیروزی انقلاب، توسط میراث‌خواران انقلاب چاپ می‌شود چرا که برخی از این افراد سعی می‌کنند چهره خودشان را بزرگ کنند و برخی نهاد‌ها هم که عنوان انقلابی را یدک می‌کشند، این کتاب‌ها را چاپ می‌کنند.

 

به گزارش خبرگزاری مهر، مراسم رونمایی از مجموعه نرم‌افزارهای «یک قرن فریاد» و «امام آینه‌ها» روز سه‌شنبه ۲۶ مهر، با حضور سیدمحمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، غلامعلی حداد عادل رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس، سید حمید روحانی رئیس بنیاد تاریخ پژوهشی ایران معاصر، منصور واعظی دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور و دبیر شورای فرهنگ عمومی و سید محمدرضا اخضریان کاشانی مدیرعامل موسسه نمایه در سالن اجتماعات شورای فرهنگ عمومی برگزار شد.

 

روحانی در این مراسم گفت: تاریخ نقش سرنوشت‌سازی در زندگی انسان‌ها دارد. اگر تاریخ درست شناخته شده و به کار گرفته شود، می‌تواند ما را از تکرار لغزش‌هایی که توسط گذشتگان رخ داده، مصون بدارد و راه درست و غلط را به ما نشان بدهد. قرآن کریم روی توجه به تاریخ، تاکید زیادی دارد و علاوه بر این، بر استفاده از تاریخ و توجه به این نکته که تنها کسی می‌تواند از تاریخ استفاده کند که خردمند باشد، تاکید می‌کند.

 

وی افزود: ممکن است کسی بر تاریخ و مسائل تاریخی احاطه خوبی داشته باشد ولی نتواند از آن عبرت بگیرد. این صاحبان اندیشه هستند که می‌توانند از تاریخ عبرت بگیرند و کسانی هم که به درستی از تاریخ عبرت بگیرند می‌توانند از خطرات مصون بمانند. امام خمینی (ره) شخصیتی بود که از تاریخ تجربه‌های زیادی گرفت. یکی از این تجربه‌ها این بود که هیچ‌وقت وارد اختلافات نشد. چون می‌دانست که استکبار وقتی نمی‌تواند به درون نظام نفوذ کند، سعی به تفرقه‌افکنی و ایجاد اختلاف بین نهاد‌ها و اشخاص می‌کند.

 

روحانی ادامه داد: بنابراین امام خمینی (ره) تا زمان رحلت وارد اختلافات نشد. وقتی ایشان به نجف منتقل شد، ‌ یکی از ترفندهای مرموزی که صورت گرفت، انتشار شب‌نامه‌ای بود که در آن به ایشان نسبت‌های ناروا وارد شده بود. عده‌ای از علمای نجف نزد ایشان رفتند و گفتند یا خودتان به این مسائل پاسخ بدهید یا اجازه بدهید ما از شما دفاع کنیم. امام خمینی (ره) به آن‌ها گفت دیگر مجالی برای دفاع از خود نیست. باید برویم و از اسلام دفاع کنیم. اگر امام به این تهمت‌ها جواب می‌داد، سیل تهمت‌ها ادامه می‌یافت و ایشان مجبور بود هر روز به آن‌ها پاسخ بدهد.

 

رئیس بنیاد تاریخ پژوهشی ایران معاصر گفت: امام خمینی (ره) تا آخر عمر هیچوقت وارد اختلافات داخلی نشد و از خود دفاع نکرد. این درسی بود که از تاریخ گرفته بود. درس دومی که ایشان از تاریخ گرفته بود این بود که باندبازی انسان را به تباهی می‌کشاند بنابراین هیچ وقت، هیچ کسی را برای خود، خوب مطلق ندانست. کم نبودند افرادی که مورد وثوق امام بودند و نزد ایشان حرف می‌زدند اما امام (ره) تا خودش به نتیجه نمی‌رسید، عمل نمی‌کرد. در سال ۴۹ که مجاهدین هنوز اعلام وجود رسمی نکرده بودند، ۲ نفر نماینده را به نزد امام (ره) فرستادند. وی افزود: آن ۲ نفر از طرف بسیاری از علما مانند آیت‌الله منتظری یا آیت الله هاشمی رفسنجانی و دیگر علما، تائیدنامه داشتند. امام (ره) برای شخص من تعریف می‌کرد که این افراد روزی یک ساعت با او به صحبت می‌نشستند و بعد از یک ماه، امام (ره) متوجه شد که این‌ها راه انحراف را در پیش گرفته‌اند. سومین درسی که بنیانگذار جمهوری اسلامی از تاریخ آموخت، اتکا به ملت بود. امام خمینی (ره) می‌دانست شخصی که از ملت جدا باشد، نمی‌تواند هیچ‌کاری بکند. هنگام شروع نهضت در منزل آیت الله حائری یزدی موسس حوزه علمیه قم، امام (ره) گفت: اگر بخواهیم اسلام نجات پیدا کند باید خاندان پهلوی را سرنگون کنیم. چون استعمار انگلیس خاندان پهلوی را به قدرت رسانده است و این حکومت حافظ منافع استعمار است و به علاوه می‌خواهد اسلام را نابود کند.

 

روحانی گفت: این سخن امام خمینی (ره) با تعجب آیت‌الله شریعتمداری مواجه شد. ایشان به امام (ره) گفت: با کدام قدرت این کار را بکنیم؟ امام (ره) به آیت الله شریعتمدار گفت: ما قدرتی داریم که اگر از آن درست استفاده شود، تاثیرگذار خواهد بود. آن قدرت مردم است. البته منظور ملت رشدیافته است. ملتی که کورکورانه دنبال رهبرش باشد در ‌‌نهایت خواهد برید. دشمن هم این نکته را دریافته که اگر ملت‌ها از سرگذشتگان خود با اطلاع شوند، سرنوشتشان را خودشان به دست می‌گیرند. به همین دلیل هم همیشه تاریخ را تحریف کرده‌اند. تواریخی که در دوران معاصر نوشته شده، یا توسط فراماسونر‌ها یا مارکسیست‌ها نوشته شده است.

 

رئیس بنیاد تاریخ پژوهشی ایران معاصر در ادامه گفت: به همین دلیل در تاریخ صدساله اخیر هیچ عالم دینی را نمی‌بینید که حرکتی کرده باشد و توسط تاریخ‌نویسان مورد اتهام قرار نگرفته باشد. آنچه که وزیر ارشاد باید به آن توجه کند، کتاب‌های خاطراتی است که در این دوران یعنی بعد از پیروزی انقلاب، توسط میراث‌خواران انقلاب چاپ می‌شود. این افراد سعی می‌کنند چهره خودشان را بزرگ کنند و برخی نهاد‌ها که عنوان انقلابی را یدک می‌کشند، این کتاب‌ها را چاپ می‌کنند. با این رویه طبیعی است که ۵۰ سال دیگر کسی فکر نکند این کتاب‌ها برای بالا بردن آمار چاپ، منتشر شده‌اند. کتاب‌هایی که تولید امثال فریدون آدمیت‌ها و احمد کسروی‌ها است که در آن‌ها یا گوینده اشتباه کرده یا با خیانت و تحریف همراه هستند.

 

وی گفت: در زمان طاغوت حداقل دلسوزان می‌دانستند، قلم در دست دشمن است. اما در آینده کسی نمی‌تواند تصور کند این کتاب‌هایی که در نظام جمهوری اسلامی چاپ می‌شود، دور از واقعیت است. بعضی نهاد‌ها با هدف بالا بردن آمار چاپ، این کتاب‌ها را منتشر می‌کنند اما وقتی این کتاب‌ها را بررسی می‌کنی می‌بینی که آنقدر مطالب مضر دارند که صدمات جبران‌ناپذیری را وارد می‌کنند.

 

روحانی در پایان گفت: متاسفم که گاهی شخصیت‌هایی مثل آقای حداد عادل ناچارند در زمینه فعالیت‌های اجرایی کار کنند و از رسالت اصلی خود که فعالیت قلمی است، دور بمانند. البته تقصیری هم ندارند چون شرایط اینگونه ایجاب می‌‌کند. مقام معظم رهبری در دوران ریاست‌جمهوریشان به من گفتند قصد دارم بعد از ریاست‌جمهوری هیچ مسئولیتی قبول نکنم جز تحقیق. اما تقدیر، سرنوشت دیگری را برای ایشان رقم زد. بعد از امام خمینی (ره) بزرگ‌ترین نعمت برای این کشور، وجود رهبر انقلاب بود که توانست این کشتی را به ساحل امن برساند.

کلید واژه ها: حمید روحانی تاریخ نگاری


نظر شما :